استاد عبدالباسط
عبدالباسط محمد عبدالصمد در سال 1349 هجرى قمرى در روستاى ((ارمنت)) به دنیا آمد . روستاى ((ارمنت)) که اکنون به شهر مبدل شده است، از توابع استان ((قنا)) در جنوب مصر مى‏باشد .
عبدالباسط در مکتب خانه روستائى، به آموزش قرآن پرداخت و در سن ده سالگى قرآن را حفظ نمود، او عاشق قرآن بود و با تمام وجود به دنبال آموزش علوم قرآنى و قرائت آن، همت گماشت، در آن زمان شیخ رفعت و شیخ شعشاعى در رادیو قرآن مى‏خواندند . عبدالباسط در خانه رادیو نداشت، بدین جهت براى شنیدن تلاوت قرآن از رادیو، مسافتى حدود سه کیلومتر را پیاده طى مى‏کرد، همچنین براى استفاده از سایر قاریان قرآن، در جلسات شبانه قرآن شرکت مى‏نمود . استاد مکتب و پدرش، همواره عبدالباسط را تشویق مى‏کردند و این تشویقها در پیشرفت او بسیار مؤثر بود، به طورى که دوازده ساله بود، که قرائت هفتگانه را یاد گرفت و در چهارده سالگى قرائت ده گانه را فرا گرفت . عبدالباسط علاوه بر حفظ، تجوید و قرائت قرآن، معانى قرآن را هم آموخت و کم‏کم در منطقه ((صعید)) شهرت یافت . تقریبا در همه جلسات قرآن و برنامه‏هاى ((شبى با قرآن)) عبدالباسط را دعوت مى‏کردند .
نوزده سال داشت که براى اولین بار به قاهره رفت . به مناسبت میلاد پیامبر اکرم (ص) در قاهره جشن گرفته بودند، چند نفر که عبدالباسط را مى‏شناختند، از او خواستند که قرآن بخواند، اما او قبول نکرد و گفت:
در این جمع، غریب هستم و در میان قاریان معروف و مشهور، صلاح نیست که من قرآن بخوانم .
یکى از علماء که او را مى‏شناخت، گفت:
ده دقیقه قرآن بخوان .
عبدالباسط قبول کرد و شروع به تلاوت قرآن نمود . مسجد پر از جمعیت بود، مردم او را تشویق مى‏کردند و از او مى‏خواستند که ادامه بدهد، بالاخره قرائت دلنشین عبدالباسط یک ساعت و نیم طول کشید و از همان جلسه بود، که او را به رادیو دعوت کردند و به تدریج در سطح کشور مصر شهرت یافت .
یک سال بعد به حج رفت و براى اولین بار، تلاوت قرآن او را روى نوار ضبط شد و کم کم کشورهاى اسلامى و سایر ممالک جهان، حتى آمریکا از او دعوت کردند و عبدالباسط تقریبا به همه کشورهاى جهان سفر کرد . در بعضى از سفرهایش، عده‏اى با شنیدن تلاوت زیباى قرآن او، مسلمان گردیدند، براى نمونه، در ((لوس آنجلس)) شش نفر و در ((اوگاندا)) 92 نفر مسلمان شدند.
عبدالباسط در رابطه با توفیق خود براى تلاوت قرآن چنین گفته است:
ساعاتى وجود دارد، که همراه با صفا، معنویت و فیوضات الهى است و قارى قرآن احساس مى‏کند، یک فضاى نورانى بر جلسه قرآن حاکم است،
براى مثال، یک بار در جلسه‏اى سوره ((مزمل)) را تلاوت مى‏کردم، یادم هست حالت عجیبى داشتم، گویا در بهشت، قرآن مى‏خواندم، به یاد حدیث نبوى (ص) افتادم که فرمود:
میان محراب و منبر من، بوستانى از باغهاى بهشت است .
عبدالباسط اضافه مى‏کند:
تمام موفقیتى که نصیب من شده، به برکت آیه آیه‏هاى قرآن است، که صداى مرا در نظر مردم دلنشین کرده و در واقع این نفوذ کلام خداست، که باعث روى آوردن مردم غیر مسلمان به سوى اسلام شده است . -زندگینامه قاریان مشهور جهان، ص 43 . ?
عبدالباسط با تلاوت و قرآئت آیات نورانى قرآن، خدمات زیادى به عالم اسلام رسانید، و سرانجام 25 ربیع الثانى 1409 هجرى قمرى، با سر بلندى و نام نیک در سن 60 سالگى زندگى را به درود گفت، در ایران اسلامى هم با تشکیل مراسم یادبود، از او تجلیل به عمل آمد .